Προσωπικα δεδομενα..συνεχεια

Αα ρε Μαρω τι μου θυμισες…

Εβαλα τα γελια με τα δικα σου και θυμηθηκα τα τραγελαφικα δικα μου…ισως να αξιζει να συμπεριληφθουν σε αυτο το αρθρο σου γιατι εχουν κατι απο το «Στον Αστερισμο της Παρθενου !»
Βαλε τωρα χωριο…χωριο χωριο δηλαδη, καλοκαιρι καψα , ιδρωτας και οι αισθησεις στην τσιτα….
Εγω και ο Σταυρος μετραμε 11 μηνες σχεσης…!!!(αγιος ητανε αγιος) παρθενος και αυτος οπως εγω (γιαυτο και αντεξε..) , ειμαστε παλι μαζι στο χωριο τα σπιτια 2 τετραγωνα πιο περα. Στην πολη ειχαμε ενα μικρο θεμα Πειραιας-Ηλιουπολη αλλα ειμασταν τοσο δεμενοι που κραταγαμε το χαρτζιλικι μας για να συναντιομαστε και να μας τα τρωνε τα ταξι. Θυμαμαι επαιρνα ταξι 11.30 ακριβως για να ειμαι σπιτι 12.00, 2α Λυκειου παιδια και τα δυο , και το παιδι μας μου εβαζε το ταξι οταν δεν ειχα και επαιρνε και το αριθμο του ταριφα για παν ενδεχομενο (εχω ταριφοιστοριες να πω..Μαρω να τις γραψουμε και αυτες )
Ειμαστε λοιπον στο χωριουδακι και η κατασταση εχει φτασει στο απροχωρητο..προκαταρκτικα τοσους μηνες εχουμε λαλησει…κανω το μεγαλο βημα και πεταω την σποντα μου, μετα τα παιζω και με πιανει φοβος…κι αυτος ασχετος ηταν. Αλλα ερχεται το παιδι μας μες την νυχτια και μου χτυπαει το παραθυρι μετα φοβου θεου και κουτσομποληδων γειτονων .Ξυπναω και τι να δω …μου εχει αφησει στο περβαζι μια φωτογραφια μας αγκαλια στο τρενο με τα μπανιερα μας , κουρασμενοι , ολο αγαπη στα ματια και απο πισω να γραφει την ημερομηνια που τα φτιαξαμε…(Μαρω και εγω ετσι το λεω!!) και Σ’αγαπω κλπ κλπ.
Αυτο ηταν λεω ασε τους φοβους ...
Το αλλο βραδυ εχω προετοιμαστει ψυχολογικα και σχεδιαζουμε μαζι ολο το πλανο για να μην μας παρουν χαμπαρι γιατι βλεπετε περιστοιχιζομασταν απο τις οικογενειες μας, το καφενειο με τους τεμπελχαναδες παπουδες που παιζανε χαρτια και πολλους αλλους. Το χωριο ηξερε ανα πασα στιγμη που ειμασταν ολοι.Μεχρι και προβολεις ειχαν πεισει τον Προεδρο του χωριου να βαλει παντου για να βλεπουν τα παντα. Το τελευταιο τους επιτευγμα ηταν προβολεας πισω απο το ιερο της εκκλησιας! οι αθεοβοφοι ενα τσιγαρακι καναμε τα παιδια εκει αντε και κανενα φιλακι, με την ευλογια του Κυριου παντα. Οταν πια δημιουργηθηκαν και αλλα ζεγαρακια πηγανε να σκασουν δεν τα προλαβαινανε. Ποιους να πρωτοπαρακολουθησουν? Βλεπεις δεν ειναι και «καλημερα ζωη» να σου αλλαζει το πλανο και να εισαι καθιστη στην πολυθρονα σου γιαγια… επρεπε να το κυνηγησεις το θεμα και εμεις ειμασταν κατσικια αγριοκατσικα 15-16 χρονων ουυυ καλα αντε πιασε μας. Εντωμεταξυ ειχαμε βρει και ενα ωραιο μερος λιγο πιο εξω απο το χωριο με νερα και αραζαμε ολα τα απωλολωτα προβατα με κασσετοφωνα , η τεχνολογια προεβλεπε κασσετες τοτε…ποσα τραγουδια θυμαμαι..ποσες ροκ μπαλαντες..υπεροχα ηταν και μαλιστα χωρις κινητα..(ναι μαμα εκει ειμαι στον 3ο βραχο δεξια πισω απο τα κλαδια)…
Αλλα εμεις θελαμε την πεπατημενη..κρεββατι απαραιτητα δεν θελαμε να το στρωσουμε στα βραχια…ετσι αποφασισαμε ενα βραδυ που οι γονεις του θα πηγαναν σε πανηγυρι να προχωρησουμε στο προκειμενο.
Φτανω στο σπιτι περνωντας ανεμελα απο το καφενειο, ψυχη στο σπιτι εκτος απο τον περι ου ο λογος και κλειδαμπαρωνομαστε. Καθομαστε στην κρεββατοκαμαρα..τρελη αμηχανια..ολο βλακειες λεγαμε και ξαφνικα ακουω θορυβο απο διπλα. Μην ανησυχεις μου λεει ειναι η γιαγια. Ωχ αυτη δεν την ειχαμε υπολογισει. Μην ανησυχεις εχω κλειδωσει μου λεει. Αντε καλα λεω και προσπαθω να μην αποσπουμαι απο τους εκνευριστικους θορυβους της γιαγιας που φυσικα μας ειχε παρει πρεφα.
Εκει που εχω βγαλει λιγα ευτυχως ρουχα και ειμαστε ξαπλωμενοι ακουω το κλειδι να γυρνα και τη φωνη της γιαγιας πισω απο την πορτα του δωματιου. Η πορτα στριγκλιζει καιεγω χωρις να το πολυσκεφτω πεφτω κατω απο το κρεββατι και χωνομαι οπως οπως μιση μεσα παρεα με τη σκονη και της μπαντοφλες του πατερα του!
Τι κανετε εδω?
Ποιοι γιαγια? Εγω ειμαι?
Και η **** που πηγε?
Ποια καλε?

Η γιαγια δεν θα το βαζε κατω…ειχε μαθει απο το Φωσκολο να ψαχνει για στοιχεια , ηρθε πιο περα και ειδε ενα πτωμα να κειτεται πανω στο χαλακι.

Παιδι μου τι κανεις εδω?
Α γεια σου γιαγια κατι ψαχνω!!!!!
Καλα αμα το βρεις πες το μου λεει η γιαγια και την κανει με ελαφρα..
Μας αφηνει αναυδους!!!αμαν τι παθαμε λεμε και αρχισαμε να κλαιμε τη μοιρα μας. Δεν μας αρεσε η πολη θελαμε χωριο παρτα τωρα που θα μας κραξει η γιαγια και δεν θα το’χουμε φχαριστηθει κιολας.
Και κλαψε τα παιδια και αμαν τελικα μετα απο λιγο η επιθυμια να ολοκληρωσουμε την σχεση μας φανηκε πιο δυνατη απο την επιθυμια ολων να μας ξενερωσουνε. Αφου θα μαθευτει οτι πηδ****ε ας πηδη**με βρε αδερφε. Και εγενετο φως . Τωρα που ξερω τι σημαινει βεβαια πραγματικα πηδ**μαι καταλαβαινω οτι ειχαμε πολυ πλακα , τρελη ασχετοσυνη.
Το κλου της βραδιας βεβαια ηταν οτι αφου τελειωσε το σκηνικο και ηταν πια αρκετα αργα αποφασισαμε να μην βγω απο την πορτα γιατι η γιαγια θα περιμενε στωικα να σημειωσει τι ωρα εφυγα.
Να σου λοιπον η κυρια να πηδαει απο το παραθυρο μεσα στη νυχτα! Θυμαμαι ειχα ψιλοστραμπουληξει και το ποδι μου γιατι ειχε ενα σχετικο υψος…αν εχεις το θεο σου αντι να πηδηξει ο αρρεν πηδηξα εγω …σαν το κλεφτη και μετα σκουπιστηκα κυρια και κατηφορισα προς το σπιτι μου!!!
Ετσι θυμαμαι την πρωτη μου φορα με πολυ αγαπη .. ανακατεμενη με τις μυρωδιες του χωριου , τον ηχο των κλειδιων της γιαγιας και τον πονο στο δεξι μου αστραγαλο..

την ιστορια με τα προσωπικα δεδομενα ξξεκινησε η Μαρω ...στο blog της...Maro_k.blogspot.com