Blackmore's night concert in Sofia!

Οταν εχεις την τυχη να σου κανουν τα εισιτηρια οι Blackmore's night δεν μπορεις παρα να δεχτεις την προσφορα τους!
Καπως ετσι βρεθηκαμε στο μεγαρο μουσικης της Σοφιας στη Βουλγαρια και ειδαμε απο την 1η σειρα μια απιθανη συναυλια , ενα υπεροχο live που ηταν περαν των προσδοκιων μας...η φωνη της Candice καλυτερη απο το live ηχογραφημενο cd , ο Ritchie απλα θεικος...το σκηνικο παραμυθενιο..ολα απλα υπεροχα.

Και ερχομαστε στο μεγαλο θεμα..οι κατα τα αλλα λιγοτερο αναπτυγμενοι Βουλγαροι..(δεν μιλουσαν γρι αγγλικα-ειδαμε και παθαμε να τους εξηγησουμε οτι τα ονοματα μας ειναι στη λιστα των reserved tickets-και γενικα ειναι μια 20ετια πισω σε ολα)...διοργανωσαν μια απιθανη συναυλια ενω εμεις για καποιο λογο δεν μπορεσαμε να τους φερουμε εδω και τα χαλασαμε ολα μας ειπαν οι managers τελευταια στιγμη..τι να πει κανεις....χανουμε τετοιες συναυλιες και στερειτε ο κοσμος ιστορικα συγκροτηματα γιατι καποιοι που αποκαλουν τους εαυτους τους managers ξινιζουν αμα καποιοι σαν τον blackmore εχουν ενδεχομενως καποιες "απαιτησεις"..τελος παντων για να μην τα χωσω περισσοτερο γιατι αν πω εδω αυτα που μας ειπαν οι ανθρωποι θα βγειτε ολοι απο τα ρουχα σας.
Και μην νομιζετε οτι ειχα καποιο γερο δοντι που μου εξασφαλισε τα δωρεαν εισιτηρια..τιποτα ενα email εστειλα γιατι απορησα γιατι φτανουν μεχρι τη Σοφια και δεν κατεβαινουν λιγο πιο κατω βρε αδερφε...και η καλη μου νεραιδα να'ναι καλα η γυναικα οπου ειναι..μου ειπε με προθυμια οτι αν παω να τους δω εκει θα μου εξασφαλισει τα εισιτηρια και 1η θεση..ετσι απλα παιδια χωρις φαμφαρες και στυλακι..ξερετε εσεις το γνωστο ελληνικο στυλ των ιθυνοντων σε καθε θεση...

Blackomore's night - fellows from Salonica & us

Νικο και Ορφεα γεια σας!
Οι Ελληνες ειναι παντου!Τα παιδια ταξιδεψαν με το τρενο απο τη Θεσσαλονικη στη Σοφια και ολοι μια παρεα ειδαμε το live 1η σειρα. Ο Ritchie εδωσε στο Νικο αριστερα την κουπα που επινε μπυρα!
Ο Ορφεας ειχε λυσσαξει να βγαλει φωτογραφια παρα την αυστηρη απαγορευση. Ο τυπακος που ποζαρει κορδομενος απο πανω μας με την κοιλιτσα..ηταν ο security που τον ειχε παρει χαμπαρι και του εριχνε το φακο συνεχεια!!χαχα το σκεφτομαι και γελαω συνεχεια..
Guys η κυριουλα μου εστειλε email οτι βγηκαν μετα να μας βρουν αλλα δεν μας πετυχαν..εσεις την βρηκατε τελικα?πειτε μας τι εγινε..
Παιδια βγαλτε τις φωτο που βγαλατε εδω η πειτε μου σας παρακαλω που να τις βρω οκ? Να ειστε καλάααα..ισως βρεθουμε σε καποια αλλη συναυλια παλι!!!φιλιαα

Οχι..δεν ηξερα τι θα
βαλει..ουτε
εκεινος τι θα
βαλω εγω!

Απλα
ταιριαξε...

Σημερα ηρθε και το email της Carole...γυρισαν να μας βρουν λεει αλλα οι security μας ειχαν "καληνυχτισει"...next time μας ειπε...ισως και να υπαρξει...

Sofia-Bulgaria

Μια γευση απο Σοφια. Ομορφα κτιρια και λιγοτερο ομορφοι ανθρωποι. Ενας συνδιασμος κιτς και ανερχομενου εξευρωπαισμου , συναλλαγες με leva λιγοτερο με ευρω..αερατο στυλ για τις μικρες με τακουνι στυλετο πρωι πρωι -η πουλια και ο αυγερινος πανω τους ειτε αγοραζουν ψαρι στην αγορα ειτε stefanel και gypsy στυλ για τις μεγαλυτερες καταλοιπο μιας αλλοτινης εποχης που ακομα δεν εχει φυγει απο πανω τους. Γρι αγγλικα , ουτε μια πινακιδα...σε εστιατοριο με αγγλικο sign η σερβιτορα μας κοιταγε σαν εξωγηινα οντα..χωρις λεξικο δεν επιβιωνεις εκει...εμεις την παλεψαμε μονο ρωτωντας τις reception ξενοδοχειων που βρισκαμε μπροστα μας και παλι...κουτσα στραβα. Τι να πω και για τις ταριφοδιαδρομες του τρομου!! Ο ενας ταξιτζης δεν καταλαβαινε ουτε την αγγλικη ονομασια του Μεγαρου μουσικης για να μας παει εκει-ουτε τη Βουλγαρικη! με σηματα καπνου και ακροβατικες κινησεις φτασαμε εγκαιρως για τη συναυλια. Ο αλλος ταριφας απλα μας εβγαλε εξω κακην κακως λεγοντας κατι σε: no english-out!
Κατα τα αλλα πολυ πολυ φθηνα..αξιζει για ψωνια ειδικα δερματινα και γενικα αν μενεις θεσσαλονικη ειναι οτι πρεπει ολα μιση τιμη και ακομα πιο κατω.

Τα αξιοθεατα ειναι ολα συγκεντρωμενα σε μια περπατητη ακτινα και αυτο ειναι οτι καλυτερο. Η Σοφια οπως ενημερωθηκα ειναι φτιαγμενη συμφωνα με το Κουμμουνιστικο τριγωνο της αφθονιας-κρατους-φιλοξενιας. Η αγορα-το Δημαρχειο και ενα μεγαλο Ξενοδοχειο απαρτιζουν αυτο το τριγωνο . Μαλιστα πανω στο Δημαρχειο καποτε υπηρχε ενα κοκκινο αστερι που τωρα εχει εξαγορασει η Heineken! το αστερι στη μπυρα..
Περασαμε και απο τις εργατικες κατοικιες...εξαθλιωση..απιστευτη ..μπαλκονακια ετοιμορροπα σε τεραστιες τερατωδης πολυκατοικιες εξαμβλωματα..που αναρρωτιεσαι ποτε θα καταρευσουν ...λιγα ρουχα στα μικροσκοπικα μπαλκονακια και απεναντι αφισες στους δρομους που διαφημιζουν τουριστικα θερετρα με πισινες και δεντρα....αυτη η εικονα μου καρφωθηκε στο μυαλο. .
Φανταστηκα ενα μεσηλικα στριμωγμενο στο σαλονακι του με τη γυναικα του διπλα να σιδερωνει και ο ατμος να του σκεπαζει την οθονη της μικρης τηλεορασης την ωρα των ειδησεων. Μοναδικη του απολαυση οταν εκεινη φευγει να περνει τα κυαλια που του χαρισε καποτε ενας φιλος και να κοιτα την αφισα για ωρες κρυμμενος στις κουρτινες..να βυθιζεται στην πισινα και να πινει το κοκτειλ μπανανα-ανανα καθε μερα στις 5.00 και να ξεφευγει και να νοσταλγει και να ονειρευεται...

Esther

Esther is a character. A beloved fictional shadow dwelling in grey pages of old books. I have borrowed her name out of admiration for her presence and respect for her deeds . She stays aside , always hidden and observes as the sands of time fall .


Reveries ...
...are just memories of the world she left behind , coming back
in flashbacks , haunting her , whispering her name in the dark.

Μονο δρόμος..όλα δρόμος

Αυτο που μου ερχεται στο μυαλο οταν ανοιγει ο καιρος ειναι αυτη η εικονα.
Μολις μυρισει λιγο Ανοιξη η μοναδικη απολαυση που μπορω να σκεφτω..και η μοναδικη που μου διασφαλιζει να μπορω να την υλοποιησω χωρις να χρειαζομαι καποια παρεα..ειναι αυτη.
Αμαξι, μουσικη και ανοικτος δρομος...ταχυτητα η και οχι απαραιτητα και φυγη. Βασικη προυποθεση ομως της συνταγης αποτελει το σκηνικο..στο σκηνικο της διαδρομης βασικο χρωμα ειναι το πρασινο και καθε πιθανη του αποχρωση. Απαγορευεται το γκρι..εκτος απο το δρομο και το ταμπλο του αυτοκινητου μου που δυστυχως δεν μπορω να αλλαξω.
Μολις δημιουργησουμε το σκηνικο δεν εχουμε παρα να το τρεξουμε..μην παει το μυαλο σας στο run που κανετε στο pc σας..εδω μιλαμε για πραγματικο run . Δεν βαρεθηκατε να εισαστε καθηλωμενοι σ'αυτο το υποτιθεμενο run..?
Καφε δεν θελω..οχι δεν ειμαι του φραπε..ενα χυμο θαθελα διπλα στο χειροφρενο και ενα κομματι απο rainbow να παιζει απο παλια κασσετα στο χαλασμενο κασσετοφωνο..cd δεν εχω ακομα..ατυχησα..αλλα ουτε και κεραια..εχει κοπει εδω και δυο χρονια σε ενα δασος απο ενα υπουλο κλαδι..ευτυχως το ραδιοφωνο συμβαινει να πιανει ολες τις καταλληλες στιγμες..δεν εχω παραπονο.
Στο τελος αυτου του δρομου που βρισκεται καπου στην Πελοποννησο..ειναι η θαλασσα και πολλες πολλες αναμνησεις , μπλεγμενες μεταξυ τους..με χρωματα , αρωματα και αισθησεις..
Η απολαυση ειναι κοντα..πλησιαζει η ακομα και αν δεν ειναι ετσι θα την κανω εγω να πλησιασει ...στο χερι μου ειναι.

Μέρες αργίας

Αργια μητηρ πασης κακιας?


Καποτε το μονο που με απασχολουσε οταν γυρναγα απο τις διακοπες του Πασχα ηταν πως θα προλαβω να διαβασω τα μαθηματα που ειχα αφησει για τελευταια στιγμη και αν (δεν θυμαμαι και καλα τωρα) θα ξαναβλεπα καποιο τυπακο που μου αρεσε στο σχολειο και τι θα γινοταν με μας... Τωρα το μονο που εχω να σκεφτω ειναι πως θα βγαλω περα τις οικονομικες μου υποχρεωσεις και αν θα μου μεινουν αρκετα για να κανω και καποια πραγματα που μου αρεσουν..

Η φωτο ειναι απο αλλοτινο Πασχα στο χωριο στην παραλια που καποτε ηταν καθαρη...αλλα δεν ειναι μονο το μερος που αλλοιωθηκε, το κυριοτερο εινα οτι αλλοιωθηκαν και οι ανθρωποι που γνωριζα και αγαπουσα. Τωρα για να τους βρεις πρεπει να στειλεις περιπου πεντε -εξι μηνυματα και να χαρεις αν σου απαντησουν μετα το εκτο οτι δεν μπορουν να σε δουν γιατι εχουν πηξει στη δουλεια , τουλαχιστον σε σκεφτονται. Φετος εκανα Πασχα μακρια απο εκει...καλυτερα δεν ηταν αλλα δεν θα ελεγα και χειροτερα , απλα διαφορετικα. Ειναι διαφορετικο να πρεπει να κανεις καποια πραγματα και να εχεις και τη γενικη αισθηση οτι δεν ειναι αρκετα γ. Και ποιος φταιει γιαυτο? μονο εσυ..αποκλειστικα το στραβο το κεφαλι σου αφου κανεις δεν στο ζητησε ...
Μπορει να ειναι αυτο που μου ειμαι μια καλη φιλη..οτι..Παραμενω αν και εχουν περασει 29 χρονια ενα συνεσταλμενο ατομο που δεν μου φαινεται καθολου οτι ειμαι ετσι -κανω και τεραστια προσπαθεια να μην το δειχνω..οταν λοιπον βρισκομαι με ανθρωπους που δεν γνωριζω καλα η ακομα χειροτερα που εκτιμω πολυ αλλα δεν παυει να ειμαι ξενη..εκει κατι παθαινω...απο την αλλη οταν ειμαι με τους γονεις μου..εκει δεν παλευεται καθολου το ζητημα..δεν εχω καταφερει να μαθω γιατι...ισως επειδη περιμενουν πολλα απο μενα και εγω εχω την απαιτηση να δινω πολλα..παντα.
Σε γενικες γραμμες μαλλον προτιμω τις διακοπες των Χριστουγεννων , μαλλον ειμαι παιδι του Χειμωνα εγω και αυτη η αλλαγη που καθεται αποτομα...
Εξαιρεση μπορω να πω οτι αποτελεσε η Μεγαλη Παρασκευη..η ακολουθια του Επιταφιου μεσα στα Πευκα και χωρις καμια γνωριμη φατσα να με κοζαρει για να δει αν παχυνα ,αδυνατισα ,ομορφυνα ,ασχημυνα η ποιος ειναι ο τυπος διπλα μου..μου εκανε πολυ...

Ελπιζω οι υπολοιποι να περασατε υπεροχα, περιμενω νεα σας..

Καλο Πάσχα

Χρονια Πολλά σε όλους...Καλη Ανασταση!

Ευχομαι αυτες τις μερες να αναζητησετε την εσωτερικη σας ηρεμια(παρα τον χαμο που θα κανει το συγγενολοι..) , να κανετε περισυλλογη και πανω απο ολα να κανετε ενα δωρο στον εαυτο σας.

Να περασετε μοναδικα!