Friday, December 16, 2005

"Είμαι σε δίαιτα"- μια ιστορία μαύρου χιούμορ!


Σκέφτηκα οτι θα ήταν καλό αν γράφαμε μαζί μια ιστορία , μόνο για εμάς .
Θα την προτιμούσα σκοτεινή βέβαια αλλα και μια σχετικά κωμικη ιστορία μπορεί αν γίνει πολύ σκοτεινή αν το θέλουμε. Η συμφωνία είναι να συνεχίσετε την ιστορία απο εκεί που την αφήνω εγώ....και επειδή δεν πρόκειται να αποκαλύψω αυτη που γράφω τώρα , σας παραθέτω μια άλλη και σας προσκαλω και προκαλώ να την τελειώσετε εσεις!
ps:Sorry για τα ελληνικά στους υπόλοιπους ...

Αν δεν την βρίσκετε ενδιαφέρουσα , ξεκινήστε δικιά σας και καλέστε με να την συνεχίσω εγώ όπως νομίζω. Λοιπόν ξεκινώ :

"Aθήνα , Νοέμβριος , 2002


-Άντε βρε τόφαλε προχώρα να περάσουμε , δε βλέπεις οτι χωράς?
-Χωράω ναι ναι ευχαριστώ....
Η Ναταλία είναι κατακόκκινη απο τη ντροπή της , τα αναψοκκινισμένα μαγουλάκια της εχουν ίδιο χρώμα με το seicento της.
Παρκάρει και μπαίνει στο ψηλό κτίριο της Κηφισίας. Eκεί στεγάζεται το τουριστικό γραφείο που δουλεύει ως γραμματέας τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τρέχει να προλάβει το ασανσέρ , είναι μόνο τρείς συνάδελφοι μέσα και πάει να μπεί.
-Ναταλίτσα βρε δεν χωράμε , της λέει η Νίκη απο το Μarketing , ο Νίκος ο οικονομικός αναλυτής τις κοιτάζει με αμηχανία.
-Κορίτσια όλοι χωράμε , έλα Ναταλία
-Δεν πειράζει παιδιά , θα ανέβω με τις σκάλες να κάνω και λίγη γυμναστική, καλό θα μου κάνει , είμαι και σε δίαιτα!
Η Νίκη της χαμογελά με οίκτο , ο Νικος με συμπάθεια...

Ωραία άρχισε πάλι η μέρα , απο το πρωί δύο εξευτελισμοί κι εγώ δεν άρθρωσα λέξη.
Σήμερα είναι και της Αγίας Αικατερίνης , ωχ έχουμε τέσσερις και θα φέρουν όλες γλυκά! Τί θα κάνω πρέπει να κρατηθώ , είμαι σε δίαιτα.


-Καλημέρα Φωτεινή ,
-Καλημέρα Ναταλία , το τηλεφωνό σου χτυπούσε απο το πρωί
-Α ναι ? ποιός να’ναι? Α μάλιστα απο το Ινστιντουτο Αδυνατίσματος είναι , με έχουν πάρει 50 φορές άστο να χτυπάει...
-Γιατί Ναταλίτσα μου? λέει η Φωτεινή , η άλλη γραμματέας του 4ου ορόφου , λένε οτι αυτό το Ινστιντούτο κάνει πραγματικά θαύματα , γιατί δεν κάνεις μια βόλτα απο εκεί.

-Δεν ξέρω Φωτεινή μου δεν τους εμπιστεύομαι , δεν ξέρεις τι σου κάνουνε...είναι και θέμα υγείας καταλαβαίνεις..
-Ναι αλλά και το πάχος κάνει κακό στην υγεία οπότε τι έχεις να χάσεις?
-Καλά θα δούμε μωρέ...
-Τί θα δούμε ! Ναταλία , σύνελθε σταμάτα να κάνεις κακό στον εαυτό σου ,στο λέω απο ενδιαφέρον..τόσο ωραίο πρόσωπο , αυτές η ματάρες , γιατί καταδικάζεις τον εαυτο σου? Πόσα χρόνια είσαι μόνη σου Ναταλία? 5 ? ναι πέντε , επιτέλους πια.....
-Μα δηλαδή σε αυτό τον κόσμο μόνο οι κορμάρες έχουν μέλλον, δεν το πιστεύω βρε Φωτεινή.
-Πιστεψέ το , δυστυχώς , κανείς δεν ασχολείται με τις παχουλές και βρε παιδί μου δεν έχεις και πολλά κιλά , καμια εικοσαριά , δεν είσαι δα και τόφαλος!

Η καταραμένη λέξη ακούστηκε δέυτερη φορά σήμερα , παραδέξου το Ναταλία , πρέπει να αδυνατίσεις , γιατί μπορούν οι άλλες και όχι εσύ, ναι θα τα καταφέρω πρέπει μόνο να σκεφτομαι οτι είμαι σε δίαιτα..

-Χρονια πολλά Κατερινα , τί καλό μας φέρνεις? Α τρουφάκια τα λατρεύω , φέρε δύο
Μα πού τα βάζει αυτή πια ε Ναταλία?
-Έλα ντε , Χρονια σου πολλά Κατερίνα μας ,
-Ευχαριστώ Ναταλίτσα, πάρε ένα τρουφάκι..
-όχι ευχαριστώ καλή μου δεν θα πάρω
-Καλά εγώ στο αφήνω εδώ για αργότερα, πάρε και άλλο ένα για την Διευθυντριά μας.

Δύο τρουφάκια στο γραφείο μου , θα κάνω οτι δεν τα είδα , δεν υπάρχουν δεν είναι εκεί , αι στο διάολο!!!!
Το τηλέφωνο ξάφνου χτυπά και μετά σταματά
Τί στο καλό....?
-Καταπληκτικό τρουφάκι , πάω να κάνω ένα τσιγάρο έξω , αν μπει ο γενικός με φωνάζεις?
-Ναι Φωτεινή μου με την ησυχία σου.

Τα τρουφάκια κάθονται τόσο χαριτωμένα πάνω στο βιβλίο των υπογραφών, έτσι πασπαλισμένα με αυτή την λαχταριστή βροχή σοκολάτας , το στομάχι μου ήδη άρχισε να τα καλεί , φεύγω απο δώ...πάω για υπογραφές κάτω

Επιστρέφοντας απο τον κάτω όροφο στο γραφείο της Ναταλίας , την περιμένει ακόμα μια έκπληξη.
Αλλα τέσσερα γλυκάκια και τα αγαπημένα της ταρτάκια με ανανά , στρογγυλοκάθονται δίπλα στο πληκτρολόγιο..μάλλον πέρασαν και οι άλλες εορτάζουσες απο δώ ...
Η Ναταλία κοιτάζει γύρω της , δεν είναι κανείς εκεί, άστο καλό σήμερα είναι Παρασκευή , την Δευτέρα δίαιτα!!
Με μια επιδέξια κίνηση καταβροχθίζει τα τέσσερα γλυκάκια , τα άλλα δύο τα κρύβει γρήγορα στο ψυγείο.

Η γεύση πλημμυρίζει το στόμα της , ο ουρανίσκος της ζεί μοναδικές στιγμές και το ίδιο αργότερα με εκείνο το τρομερό club sandwich απο το απέναντι fastfood , και το βράδυ το ένα και μοναδικό σουβλάκι του “Πρώτου” κάτω απο το σπίτι της. Ειναι έτοιμη να σκάσει αλλά δυστυχώς στο ψυγείο μια κρέμα καραμελέ λήγει την επόμενη μέρα , κρίμα τα λεφτά σκέφτεται , έχω ήδη φάει τόσο πολύ τί να πειράζει και μια κρέμα καραμελέ, άντε άσπρο πιάτο!!!

Ο ύπνος της εκείνο το βράδυ είναι πολύ ανήσυχος , βλέπει συνέχεια το γιατρό της σε ένα πολύ φωτεινό δωμάτιο , η μορφή του είναι αλλοιωμένη , η φωνή του απόκοσμη,
-Κυρία Μενεξή πρέπει να χάσετε κάποια κιλά αν δεν θέλετε να επιβαρύνεται την κατάσταση της μέσης και του αυχένα σας. Ξεκινήστε κολύμπι , κάντε φυσικοθεραπεία και πιέστε λίγο τον εαυτό σας με το φαγητό ...πολλοί το έχουν καταφέρει γιατί όχι και εσείς...
Το όνειρο συνεχίζεται με τη Ναταλία να περνά το κατώφλι του ινστιντούτου αδυνατίσματος , μια κοκκινομάλλα μεσήλικη κοκκαλιάρα γυναίκα την παίρνει απο το μπράτσο και την κατευθύνει σε μια κόκκινη αίθουσα , εκεί κάθεται με μια μάσκα ένα τεράστιος τύπος με μούσκουλα που κρατά ένα ηλεκτρικό πριόνι!!
Είναι τόσο απλό , τόσο εύκολο, της λέει χαριτωμένα η σκελετωμένη κοκκινομάλλα κυρία.
Ο τύπος γυρνά προς τη Ναταλία και βάζει μπρός το ηλεκτρικό πριόνι , την πλησιάζει απειλητικά , οι πόρτες κλείνουν , η κυρία της πιάνει τα χέρια , το δωμάτιο γίνεται πιο κόκκινο...
Η Ναταλία ξυπνά φωνάζοντας , είναι μούσκεμα στον ιδρώτα.

Η επόμενη μέρα στο γραφείο κυλά όπως και η προηγούμενη, ποκίλες μυρωδιές και ευφάνταστες γεύσεις καταλήγουν στο λαίμαργο στομάχι της Ναταλίας και εκείνη ασφυκτυά. Το πρήξιμο φέρνει το κλάμα και το κλάμα ανοίγει το βράδυ το ψυγείο που τραγουδά μονότονα το σκοπό των μοναχικών αχόρταγων σειρήνων.

Δεν αντέχω άλλο δεν μπορώ να σταματήσω είναι πάνω απο τις δυνάμεις μου ρε γαμώτο δεν μπορώ άστο διάολο πια ..
Το τηλεφωνο χτυπά μια φορά και σταματά ...

Θα κοιμηθώ , θα κοιμηθώ να μην σκέφτομαι , ναι αυτό θα κάνω και αύριο είμαι αποφασισμένη , αυτό το τροπάρι θα σταματήσει μια για πάντα , θα κάνω οτι χρειστεί είμαι αποφασισμένη να κάνω τα πάντα!!

Εκείνη τη νύχτα ο ύπνος της είναι πιο ήρεμος ίσως επειδή δεν είχε συνδυάσει τη μερέντα με τα ντολμαδάκια όπως χθές.
Βλέπει ενα απροσδιόριστο όνειρο , δεν μπορεί να καταλάβει που βρίσκεται και με ποιον μιλά αλλα νοιώθει μια αγγαλίαση .

Το πρωινό είναι αρκετά ζεστό σήμερα για Νοέμβριο , ίσως να φορούσα κάτι πιο άνετο, εκέινο το ελαστικό ζαχαρί μπλουζάκι, μπα θα με δείχνει χάλια , θα διαγράφει καθε λεπτομέρεια. Δε βαριέσαι λες και αν φορέσω κάτι άλλο δεν θα φαίνεται οτι είμαι χοντρή..
Έχω όμως αργήσει , ας αφήσουμε το μονόλογο γιατι ποιος ακούει το γενικό και Δευτέρα θα έχει και κίνηση.

Η Ναταλία φορά πρόχειρα τη ζαχαρί μπλούζα και μια καφέ φούστα.

Όχι ρε γαμώτο , η μαλακία ξεχείλωσε , που είναι η καφέ ζώνη μου , νά τη , μα θέλει κι άλλη τρύπα , καλά αστη τώρα , πάμε

Περνώντας το φαρδύ διάδρομο του σπτιού , το μάτι της πέφτει σε κάτι που γυαλίζει.
Ωχχ απίστευτο , ο καθρέπτης μου έγινε θρύψαλλα , τί στο καλό , μα ποιος ξέρει ίσως να υπνοβάτισα πάλι ρε γαμώτο , τί γρουσουζιά!!!
Τα μαζεύω αργότερα , πάμε Ναταλία πάμε...



-Καλημέρα κορίτσια , καλή εβδομάδα
-Ναταλία...αααααα, απιστευτο!!
-Τι βρέ παιδιά? Τι έγινε , λερώθηκα κάπου?
-Τι λές βρε μας κοροιδεύεις , πώς το εκανες αυτό? Ειναι ενα θαύμα!!
Ποιό?
-Είσαι η μισή! Δεν είσαι εσύ μωρε? Μας κάνει πλάκα η Ναταλία ? είσαι η αδερφή της η Βάσιλική απο την Ορεστειάδα?
-Τί λέτε κορίτσια , η Ναταλία είμαι!!
Καλά ναι και πήγες στο ινστιντούτο χθές και σαν να πήρε κάποιος ένα πριόνι και σε άφησε σκιά του εαυτού σου!! Ασεε
-Παιδιά με τρομάζετε τί εννοείτε?

Ο Παύλος απο το Νομικό τμήμα παλιός φίλος της Ναταλίας μπαίνει στο μικρό γραφείο.
-Καλημέρα , Βασιλική! Τι έκπληξη ποτε κατέβηκες??η Ναταλία ειναι άρρωστη?
-Εε μα στο είπα εγώ , δεν είναι δυνατόν καλή μου εμέις τρεις μήνες κάνουμε δίαιτα..ε μην τρελαθούμε σιγά μην αδυνάτισες σε ενα βράδυ......

5 Comments:

Blogger Esther said...

Καλα.. κανείς δεν έχει λίγη φαντασία?? απογοήτευση..

3:04 AM  
Blogger alombar42 said...

Δε λείπει η Φαντασία - ούτε τα Αστέρια, ούτε το Εννατο.
Λείπει ο χρόνος και ο κόσμος, είσαι πολύ ντροπαλή :)

12:44 PM  
Blogger Esther said...

ok katanow , alla to ntropali apou poy to symbereneis?

5:36 AM  
Blogger alombar42 said...

Σε πόσα άλλα μπλογκς έχεις γράψει; Δεν σε έχω πετύχει πουθενά (άρα γιατί να έρθει ο άλλος στο δικό σου μπλογκ).
Αρα ντροπαλή :)

2:50 PM  
Blogger Esther said...

nai den exeis adiko , mono stis Tatianas exw grapsei kai oxi kati to idiaitero...

11:06 PM  

Post a Comment

<< Home